 |
| wyd. Czarne |
Ostatnio pisałam o Podpalaczu, inaugurującym serię kryminałów autorstwa Wojciecha Chmielarza. Czas na część drugą, którą teoretycznie każdy powinien rozpocząć niemalże z rozpędu. Zakładam, oczywiście, że czytelnicy pierwszej odsłony wsiąkli w ten świat na dobre. Jeśli tak, zachwycą się, bo Farma lalek jest jeszcze lepsza.
Tym razem znany
nam z poprzedniej części cyklu Mortka zostaje przeniesiony do Krotowic, miejscowości w
samym sercu Karkonoszy. Pobyt tam ma stanowić dla niego szansę na powrót do
pionu. Nieoczekiwanie trafia w wir wydarzeń spowodowanych zaginięciami dzieci: najpierw dziewczynki z miejscowej społeczności
romskiej, później jedenastoletniej
Marty pochodzącej z zupełnie innego świata. Wydaje się, że sedno sprawy tkwi głęboko, a zaginięcia to przejaw poważniejszego problemu, który Mortka
będzie musiał rozwikłać.
Miłośnicy
kryminałów będą zadowoleni dobrym poziomem warstwy kryminalnej. Zagadka jest
poprowadzona spójnie i logicznie. Czytelnik uraczony zostanie opisami autopsji,
psychologii kryminalnej i dziennikarskich dociekań, wewnętrznych policyjnych
niedomówień... Warstw tego śledztwa jest naprawdę sporo, autor bardzo sprawnie
powiązał poszczególne wątki. Jedyna moja
uwaga na minus dotyczy tego, że zbyt szybko domyśliłam się, gdzie szukać
czarnych charakterów. W żadnym stopniu nie zmniejszyło to jednak mojej przyjemności
z lektury.
Farma
lalek, obok zagadki kryminalnej, dotyka również ważnego problemu uprzedzeń
rasowych w Polsce. Istotna część śledztwa nakazuje policji wniknąć w specyfikę
środowiska Cyganów, poznać ich kulturę, przy okazji jednak czytelnik poznaje
całą gamę uprzedzeń. Nie tylko zresztą rodziny zaginionej dziewczynki one
dotyczą. Mamy tu sporo wtrętów pod adresem Wietnamczyków i, ogólniej, osób o
innym kolorze skóry. Chmielarz zadziwia precyzyjną, ale i poniekąd bolesną
diagnozą w tym obszarze, pokazuje, do czego doprowadzić mogą z góry przyjęte
założenia.
Farmę
lalek serdecznie polecam wszystkim, którzy od kryminału oczekują czegoś
więcej: barwnego języka, trafnego obrazowania rzeczywistości, interesujących
przemyśleń i nietuzinkowych postaci.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz