 |
| wydawnictwo: Wielka Litera |
Z całą
pewnością nie jest to książka nudna i nijaka, chociaż rozumiem obiekcje
niektórych czytelników co do formy książki. Mnie ona akurat bardzo odpowiadała.
Sieć podejrzeń to historia
profesora filozofii, Evana Bircha, który pewnego zwyczajnego dnia, podczas powrotu ze sklepu, zostaje zatrzymany przez policję jako podejrzany o związek z uprowadzeniem
nastoletniej dziewczyny. Po przesłuchaniu zostaje wypuszczony do domu, jednak
od tej pory policyjni detektywi stają się stałym elementem jego codziennego
życia. Początkowo wydaje się, że cała sprawa jest jednym wielkim
nieporozumieniem. Gdy jednak Evan zaczyna przypominać sobie daty i godziny, o
które prosi policja, okazuje się, że - dziwnym trafem - akurat tam był,
przejeżdżał, jednak wysiadał z samochodu, jednak komuś coś powiedział...
Wszystko to przekłada się na jego relacje z żoną, na stan emocjonalny dzieci, na zachowania współpracowników i
studentów... W pewnym momencie sami gubimy się, nie wiedząc, czy Evan jest
winny, czy niewinny, czy też padł ofiarą chichotu własnego umysłu. W miarę
jak śledzimy książkowe wydarzenia, Evan wydaje się być człowiekiem coraz
bardziej odseparowanym od rzeczywistości, zafiksowanym na epizodach, na jakie
napotyka w życiu, gubiącym fakty w realnym świecie. Objawia się to choćby
trudnościami w rozróżnieniu swoich synów-bliźniaków czy całodziennego
przeżywania faktu, iż jedna ze studentek używała spray’u na komary również do
twarzy. Absurdalne? Tak, ale nie bez znaczenia.
Wraz z bohaterem wędrujemy przez
te absurdy, zastanawiając się, czy dzieci żartują z ojca, czy rzeczywiście mylą
mu się znaki szczególne. Czy samochód dziwnie się zachowuje, czy Birch popada w
obłęd? Aby nie psuć przyjemności lektury, powiem tylko, że zakończenie,
podobnie jak i ja, nie zdradzi zbyt wiele i pozostawi nas z pewnymi pytaniami.
Nie jest to kryminał. To
bardziej świetna książka psychologiczna. Niektóre dostępne w internecie
recenzje jako zarzut wskazują spore dawki dygresji, analizy filozoficzne,
anegdoty na temat postaci ze świata filozofii oraz przemyślenia na tematy
psychologiczno-społeczne, ujmując rzecz najszerzej. Dla mnie to wszystko
stanowi duży plus, zwłaszcza, że nazwiska wymieniane przez Evana, jak choćby Wittgenstein
- ulubiony filozof głównego bohatera - są mi znane i bliskie, autor zaś w
przywoływaniu ich ucieka od encyklopedycznego schematu. Nie bez znaczenia jest
fakt, że żona oskarżonego również jest naukowcem, zatem dyskusje o krucjatach
dziecięcych czy Dalajlamie toczone przy kolacji wydają mi naturalne w toku
opowiadanej historii i dobrze wkomponowane w treść powieści.
Czytając Sieć podejrzeń,
bardzo dużo dowiemy się o filozofii, o literaturze i psychologii. Znajomość
tematów oraz ewidentnie dobry research wykonany przez autora sprawiły mi
ogromną przyjemność w lekturze. Polecam zatem, wyłącznie jednak jako
szczególnego rodzaju kryminał - nie-kryminał, powieść psychologiczną zupełnie
inną niż te, na które natrafiałam do tej pory.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz